Acerca de

De haven van Papetoai bestaat uit vier, alleenstaande fares die uitkijken over het water. De losstaande structuren geven een versnipperde en chaotische indruk over de hele site. In het gefaseerde masterplan wordt de site onderverdeeld in vier stroken die onderling duidelijk afgebakend worden door een bestaande of nieuwe toegevoegde grens; het water, de kade, het tuinpark en de parking. Net als de vier fares is ook de groene ruimte op de site sterk versnipperd. Het masterplan bevat een uitbreiding van de tuinen waardoor het verstoorde landschap als een geheel met elkaar samensmelt en herenigd wordt in één grote tuin.
De site alsook de tuin doet grotendeels dienst als wachtkamer en tracht de bezoekers hun tijd te laten verdrijven op een aangename manier. Daarnaast heeft ook de lkcale bevolking een centrale rol op de site. Voor hen is het één van de enige plekken aan de kustlijn die makkelijk toegankelijk is, ze maken van de plek dan ook gebruik om hun lokale producten te verkopen en aan visvangst te doen. De hoofdingreep bestaat uit het herenigen van de vier fares door middel van één grote luifel. De luifel kraagt aan elke zijde uit waardoor deze visueel gekenmerkt wordt door een strakke horizontale lijn. De ingreep zorgt in regenachtig weer voor een droge verbinding tussen de bestaande fares en in hoogseizoen voor de nodige schaduw. Door de aaneenschakeling ontstaat extra ruimte waardoor de interne werking van de luifel geoptimaliseerd kan worden en elke groep (tenders, mucisiens, artisanats, taxi & bus,…) hun eigen plek kan toe-eigenen. De verspringing van de dakvlakken brengt licht binnen en vermijdt
direct zonlicht in het tropisch klimaat van Frans Polynesië